Η πιο αγαπημένη στιγμή του μήνα έφτασε! Τέλη Ιουλίου σε μια Αθήνα που δεν φαίνεται να αδειάζει. Εγώ είμαι εδώ και σας ετοιμάζω μουσικές επιλογές και προτάσεις. Αν είστε τυχεροί εύχομαι να σας συνοδέψουν στα ακουστικά σας, σε τρένα, αεροπλάνα και βαπόρια ή στο αμάξι για τις διακοπές που αξίζουν σε όλους. Αν όμως το κλεινόν άστυ σας φιλοξενήσει για το υπόλοιπο του καλοκαιριού, εύχομαι ολόψυχα το μπαλκόνι, η ταράτσα και τα πάρκα να γίνουν το σύμπαν σας, μαζεύοντας μέσα σε αυτούς τους χώρους μόνο την ενέργεια που μπορείτε να δώσετε και να πάρετε. Εννοείται ότι θα πούμε για τα αυτόφωτα λοκάλια μου και τις ξένες κυκλοφορίες που με συνόδευσαν όλο τον Ιούλιο.
Πριν όμως από αυτό, επιτρέψτε μου να κάνω μια στάση στο Παρίσι και να σας πω ότι στέκομαι στους Ολυμπιακούς Αγώνες μέσα σε ένα κείμενο για μουσική, γιατί τελευταίος λαμπαδηδρόμος ήταν o Snoop Dogg! Τον λατρεύω χρόνια αυτόν τον τύπο και νομίζω πως είναι από τους λίγους καλλιτέχνες που έχει μια γενικότερη αποδοχή τόσο από κοινό όσο και από κριτικούς. Ο δικός μας λοιπόν «ντι ο νταμπλ τζι» εκτός του ότι ήταν ο τελευταίος λαμπαδηδρόμος πριν η ολυμπιακή φλόγα μπει επίσημα στο στάδιο, θα έχει έναν μεγαλύτερο ρόλο στη διοργάνωση ως ανταποκριτής του NBC καθ’ όλη τη διάρκεια των αγώνων. Προσωπικό highlight η φωτογραφία του Snoopy με τον Πύρρο Δήμα. Το τι συνειρμούς έχω κάνει με τον Πύρρο, τον πυρσό και τον Σνουπ σε μια φώτο δεν μπορώ να σας το περιγράψω. Πάμε να ξεκινήσουμε λοιπόν με τις ξένες κυκλοφορίες. Είμαι ενθουσιασμένη, γιατί μέσα σε ένα μήνα έχω δύο δίσκους της χρονιάς και μια νέα ανακάλυψη που κάτι μου λέει πως θα μας απασχολήσει αρκετά τα επόμενα χρόνια. Ο λόγος για τους Childish Gambino, Charli XCX και Lava La Rue.
Childish Gambino -“Bando Stone And The New World”: Με έκανε να χορεύω στον καναπέ μετά από μια πολύ δύσκολη μέρα. Αν είχα μισό κιλοτζάουλ ενέργειας θα είχα σηκωθεί όρθια και θα το ζούσα μόνη μου στο σαλόνι μου! Αγάπησα αυτόν τον δίσκο από τα πρώτα δευτερόλεπτα και ήξερα πως και τα 17 κομμάτια και η μία ώρα ακρόασης θα με κάνουν να νιώσω υπέροχα! O κατά κόσμον Donald McKinley Glover έχει δώσει τα διαπιστευτήρια του αμέτρητες φορές. Νομίζω όμως πως σε αυτόν τον δίσκο, τον τελευταίο με την περσόνα του “Childish Gambino” όπως μας ενημερώνει, σε κάνει να γίνεσαι κομμάτι του από τα πρώτα λεπτά. Όταν λέω να γίνεσαι κομμάτι του, εννοώ να συμμετέχεις με όποιον τρόπο μπορείς, όπως εγώ χορεύοντας ξαπλωμένη στον καναπέ. Και αν συμμετέχεις με όποιον τρόπο μπορείς από το σπίτι σου φαντάσου live. Άλλωστε έχει δηλώσει και ο ίδιος πως αυτός ο δίσκος είναι φτιαγμένος για live.
Υπέροχες συμμετοχές (Amaarae, Chlöe, Flo Milli, Jorja Smith, Legend, Fousheé, Khruangbin και Yeat) υπέροχοι νέοι ήχοι που δεν με ενδιαφέρει καν αν έχουν συνοχή! Που έχουν αλλά… Άλλο αυτό! Ηλεκτρικό, ατμοσφαιρικό, ίσως να δημιουργεί μια νέα τάση στο R&B. Ίσως ένα “nu-R&B” στυλ. Δεν καταλαβαίνω γιατί το Pitchfork έδωσε 5.8 βαθμολογία! Σηκώνω τους ώμους μου και το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι ότι ήθελαν να γράψουν 8.5… Αγαπημένα κομμάτια τα: “Survive”, “Steps Beach”, “In The Night”, “Can You Feel Me”, το οποίο ήταν το πρώτο που έβαλα στα αγαπημένα και μετά πληροφορήθηκα από σχόλια στο YouTube, τα οποία επιβεβαίωσε το Rolling Stone πως στο συγκεκριμένο κομμάτι ο Gambino χρησιμοποιεί τα φωνητικά του 7χρονου γιου του. Το “Cruisin’” και το “A Place Where Love Goes”.
Charlie xcx -“brat”: Άκουσα τούτη εδώ την ομορφιά δύο φορές μέσα σε μια μέρα. Και αν είναι το 2024 να προσδιορίσουμε κάπως την pop ε… ας την προσδιορίσουμε ακριβώς έτσι! Η Charlie έκανε έναν από τους δίσκους της χρονιάς. Εύκολο στο άκουσμα, ευχάριστο, διαφορετικό! Electropop, club-pop, hyperpop, electroclash, dance, διαολεμένα ταιριαστά φωνητικά σε όλη τη διάρκεια του άλμπουμ. Είναι το έκτο προσωπικό άλμπουμ της καλλιτέχνιδας, η οποία ξεκίνησε να ανεβάζει τα κομμάτια της πριν σχεδόν δεκαπέντε χρόνια στο MySpace. Kαι το Charlie xcx ήταν το ψευδώνυμο της στο ΜSN. ΤΙ ΕΠΟΧΕΣ! Το πραγματικό της όνομα είναι Charlotte Emma Aitchison. Τον δίσκο ακούστε τον ολόκληρο και αρχίστε να ψάχνετε παλαιότερες δουλειές της και συνεργασίες της, γιατί το κορίτσι ευθύνεται για πολλά ν.1 στη Βρετανία, καλλιτεχνών όπως Iggy Azalea, Icona Pop, Rita Ora κ.ά. Νομίζω ότι αρχίζω να παθαίνω εμμονή και είναι η πρώτη φορά που υπάρχουν δύο κομμάτια καλλιτέχνη σε λίστα μου. ΦΕΡΤΕ ΤΗ ! Πρώτο επίσημο «ΦΕΡΤΕ ΤΗ» !
Lava La Rue-“Starface”: Λοιπόν η ιστορία με το Lava La Rue ξεκινάει όταν ο καλός αλγόριθμος λόγω των ακουσμάτων μου το πέταξε στην αυτόματη αναπαραγωγή. Είπα «ΩΠ»! και το έβαλα πρώτη φορά στην κασέτα Απριλίου με το single “Push N’ Shuv”. Τo επέλεξα και στην κασέτα Ιουνίου με το “Poison Cookie” ft. AUDREY NUNA. Πριν λίγες μέρες είδα την επίσημη κυκλοφορία του άλμπουμ του “Starface” και πάτησα το play. Πολύ ωραίοι neo-psychedelia, psychedelic soul, alternative hip-hop και Indie pop ρυθμοί. Πολύ ευχάριστο στο άκουσμα του με αρκετά disco λαμπιρίσματα. Οι πληροφορίες μου λένε πως τα φωνητικά του δίσκου ηχογραφήθηκαν όταν το Ava Laurel ήταν 21 ετών και ίσως τώρα να μην έχουμε την πλήρη εικόνα από αυτό που θα γνωρίζαμε στο τώρα. Αλλά ειλικρινά κάτι βρίσκω πολύ διαφορετικό στον ήχο του και ανυπομονώ για τη συνέχεια. Ελπίζω να μην διαψευστώ.
*Inception Playlist*
Soul Minister- New Day
Charlie xcx- B2b
Jessie Ware ft. Romy- Lift you up
Alex Sid, Quasamodo, Thaliah – Took me away
OYTEKAN- Several Bars
Kos. K – Pou Pame Lege
Sampha ft. Little Simz- Satellite Business
Jake Isaak – Good Man
20syl & Christophe Panzani ft. Yael Naim – Dreams
TI SE KAIEI – Perithoria
Πάμε τώρα στα αυτόφωτα λοκάλια μου! Τρίβω χέρια, χαμογελάω και ξεκινάω με:
HAN NAH – «Ακατάλληλη Σκηνή»: Έχω αναφερθεί πολλές φορές μέσα από αυτή τη στήλη στην καλλιτεχνική αρτιότητα της HAN NAH, όπως επίσης ότι περιμένω πως και πως αυτό το next step που ξέρω πως υπάρχει μέσα της αρκεί να το αποδεχτεί και να το αγαπήσει. Μου άρεσε πάρα πολύ η προ-τελευταία της κυκλοφορία “Ultraviolent” και ειλικρινά όταν έγραφα για τους Cannons, τα airplays και τον συσχετισμό τους με κοινής φιλοσοφίας local made μουσικής, σκεφτόμουν ακριβώς την περίπτωση της HAN NAH. Δεν βρίσκω κάτι λιγότερο στην Άννα Στεφάνου και στον ήχο της. Τώρα όμως θα σας μιλήσω για τη νέα της κυκλοφορία ένα re-work του κομματιού “Ακατάλληλη Σκηνή” του Μιχάλη Χατζηγιάννη. Το re-work αυτό είχα την τύχη να το ακούσω πριν από κάποια χρόνια και τότε την παρακαλούσα να το κυκλοφορήσει. Κάλλιο αργά παρά ποτέ θα πω γιατί έδωσε έναν τελείως διαφορετικό dream pop αέρα στο κομμάτι και άλλα τόσα χρόνια ζωής. Ξέρετε πως αυτή η στήλη διέπεται από τη φιλοσοφία της μουσικής που ακούς πρώτα με την καρδιά, χωρίς ψευτοκουλτούρες και ελιτισμούς. Αναμένω το ελληνόφωνο ep για το οποίο μίλησε σε συνέντευξή της και ένα re-work στη Britney Spears! ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ!
Soul Minister-“Play this record when gazin at the sea”: Ρε Soul Minister γύρνα λίγο να σε δω καλά. Κάτι μου θυμίζεις… Α! O Hume Assine! Δηλαδή ο Βαγγέλης ο Ορφανίδης. Με έχει τρελάνει αυτός ο άνθρωπος. Όταν τον ρωτάω γι ’αυτό το side project μου λέει «Μη νομίζεις … Παραπλεύρως έγινε. Δηλαδή κάπως στον ελεύθερο από τον ελεύθερο χρόνο για αποφόρτιση, χωρίς πρόγραμμα. Σαν αποφόρτιση δηλαδή! Είναι 10 κομμάτια φτιαγμένα σαν soundtrack. Από χαλαρό ξεκίνημα, πρωινό, μεσημεριανό χάζεμα, απογευματινό groove, ηλιοβασίλεμα και… λήξις»! Αφού τον πειράζω για την «αποφόρτιση της αποφόρτισης» και τη μανία του να βγάζει δίσκους καλοκαιριάτικα παίρνω παγωτό κάθομαι βεράντα και πατάω play. Chill, lofi beats, soulful φωνητικά. Τίμια δουλειά σε κάνει να σκέφτεσαι χωρίς να σκέφτεσαι! Αγαπημένες στιγμές: “New Day”, “Oh”, “Waving” και το “Salt & Soaking” στο οποίο αν υπήρχαν τα φωνητικά της Άννας Πασπάτη και τα drum pads του Αλέξη Αντωνόπουλου θα ήταν ένα Hume Assine κομμάτι.
ΑEMBA-“Sketches of Life”: Περίμενα την ολοκλήρωση αυτού του δίσκου όταν το “Louise” το πρώτο single των ΑΕΜΒΑ έκανε απόβαση στα κεντρικά του Local Music Alert! Τι ωραίο disco nu-disco, με νοσταλγικά keyboards και κιθάρες. Ακολούθησαν τα singles “Purple” “Love Affair” στο ίδιο ύφος και ήχο. Το πρώτο τους ολοκληρωμένο άλμπουμ “Sketches Of Life” έχει ακριβώς τον ίδιο γλυκό ήχο και η αλήθεια είναι πως οι αποχρώσεις του ήχου τους κινούνται σε αυτό το μωβ/ροζ των αναμνήσεων των προβολέων ενός dancefloor και σε κάνει να νιώθεις τόσο όμορφα σε συνδυασμό με τα μελωδικά φωνητικά. Δίσκος που θα πάρω μαζί μου τον Αύγουστο αλλά και δίσκος που θέτει σοβαρή υποψηφιότητα για τους καλύτερους της χρονιάς.
Τέλος θα πω όπως και στη λίστα Ιουνίου, έτσι και σε αυτή του Ιουλίου και στην επόμενη του Αυγούστου, θα συναντάται το κομμάτι “Horizon” της Σεμέλης Ταγαρά – μια ωδή στον Αύγουστο και το φως του θερινού ηλιοστασίου. Μπορείτε να διαβάσετε και την όμορφη κουβέντα που κάναμε λίγε μέρες πριν. Μέχρι την επόμενη φορά λοιπόν, εύχομαι να φτιάξετε τον Αύγουστο και το φως που σας αξίζει…. Εις το επανιδείν!