Ο Φλεβάρης έφτασε στα μισά του και για να δούμε τι έχει κολλήσει στα ακουστικά μου από τη διεθνή δισκογραφία.
Ξεκινάω γρήγορα γρήγορα να αναφέρω τα αξιοπρόσεκτα τελευταία sngles του Ben L’oncle Soul (DON’T WANNA FALL, I GOT HOME και IM GOOD). Το τελευταίο single της Joy Crookes (Mathematics & Pass The Salt). Φυσικά την συμμετοχή του ειδώλου της Dolly Parton στο re-work του Please,Please, Please. Α! Α! Α! Η κασέτα έχει και Raye και Jorja Smith, αλλά αυτά θα τα πούμε σε δεύτερο χρόνο. Για πάμε λοιπόν!
Maribou State – Hallucination Love: Τολμώ να πω από τώρα πως θα είναι ένας από τους δίσκους της χρονιάς για εμένα. Κυκλοφόρησε την τελευταία ημέρα του Ιανουαρίου και για τις επόμενες τρεις ημέρες ήταν στο repeat, χωρίς να το αντιληφθώ. Αυτό που με κέρδισε ήταν πως ήταν ένας ήχος απαλός. Οι Maribou State, electro duo από την Αγγλία, απαρτίζονται από τον Chris Davids και τον Liam Ivory και έχουν δισκογραφική παρουσία εδώ και μια δεκαετία. Αφορμή για να πατήσω play ήταν το πολύ πρόσφατο single προπομπός του νέου άλμπουμ τους, με την συμμετοχή της αγαπημένης μου Andreya Triana “All I Need”. Έπειτα πάτησα το play στα πιο δημοφιλή κομμάτια τους. Οικειότητα στο συναίσθημα του ήχου ; Τσεκ. Εξαιρετικά ταιριαστά φωνητικά; Τσεκ (στο «τσεκ» να βάλετε και τον ανάλογο ήχο). Αυτό όμως που με κράτησε χωρίς ένα «χμμμμ ναι μεν αλλά…» είναι η ουσία του ήχου τους, δηλαδή η απαρχή του, την οποία ο ακροατής συναντά σε όλη αυτή την δεκαετία. Στο “Hallucination Love” έρχεται η ουσία και κολλάει με το συναίσθημα του ήχου τους και τα εξαιρετικά ταιριαστά φωνητικά όπως προ είπα της Holly Walker. Electro pop με μια εσανς down-tempo, όσο χρειάζεται για να σε κάνει με έναν τρόπο να νιώσεις νοσταλγικά, χωρίς να σε βαραίνει. Προσωπικά μου δημιούργησε το συναίσθημα αυτής της ηρεμίας που έχεις μέσα σου μετά από μια ήττα, από την οποία πήρες τα μαθήματα σου και ξαναβγήκες στο φως. Ακούστε το άλμπουμ θα σας αφήσει με μια περίεργη αίσθηση ήρεμης αισιοδοξίας. Αγαπημένα κομμάτια : “Blackoak”, “All I Need”, “Otherside”, “Bloom”, ”Peace Talk”
Jon Batiste – The New Orleans Collection: Πάτησα το play και κάπως έτσι θυμήθηκα γιατί θα αγαπώ για πάντα τον Jon Batiste. Πριν σας πω όμως για το “The New Orleans Collection”, χρωστάω το λιγότερο μια αναφορά στο μοναδικό “Beethoven Blues”, το οποίο κυκλοφόρησε στο τέλος του 24. Στο “Beethoven Blues” ο Jon Batiste με ένα μοναδικά φανταστικό τρόπο δημιουργεί και φαντάζεται κάπως διαφορετικά, κάπως πιο «μαύρα», πιο ζεστά, πιο blues, τις γονιδιακά περασμένες στον τυπικό μοντέλο ανθρώπου μελωδίες του ογκόλιθου Ludwig van Beethoven. Κάντε το δώρο αυτό στον εαυτό σας και ακούστε αυτό το άλμπουμ. Στον αντίποδα αποδεικνύοντας το μέγεθος της μουσικότητας του ο Batiste κυκλοφορεί το “The New Orleans Collection” ένα best of άλμπουμ με όλες τις μεγάλες του επιτυχίες και πολλά κομμάτια από το “WE ARE”. LP της χρονιάς για το 2021 και βραβευμένο με Grammy κερδίζοντας άλλα 5 και αποσπώντας συνολικά 9 υποψηφιότητες. Αφορμή αυτός ο δίσκος να θυμηθούμε το μέγεθος του Jon !
Yukimi – Stream Consciousness: Άλλο ένα γκρουπ που παρέχει στους ακροατές του μια σταθερή ηχητική ποιότητα, είναι αυτό των Little Dragon. Τους ανακάλυψα το 2020 ενώ η πορεία της σουηδικής μπάντας ξεκινάει το 2006, όταν υπέγραψαν στην Peacefrog Records, την μεγαλύτερη ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρεία της Αγγλίας. Ήχοι Trip hop & downtempo, synth-pop, electro-indie, dream pop, soul, alternative R&B. Προτείνω να ακούσετε όλα τα πρώτα άλμπουμ τους, για να καταλάβετε αυτή την σταθερή ηχητική ποιότητα και τα πρωτοποριακά φωνητικά της Yukimi Nagano….!!! Έχω γράψει ξανά για τους Little Dragon και ειδικά για το άλμπουμ τους “Slugs of Love” το οποίο είχα λατρέψει το 2023. Έκανα αυτόν τον πρόλογο για να σας πω πως σχεδόν 2 σχεδόν δεκαετίες μετά, η Yukimi κάνει το δικό της άνοιγμα και βγαίνει μπροστά με ντεμπούτο single αρχικά τον περασμένο Δεκέμβριο με τίτλο “Break Me Down”. Πριν λίγες ημέρες κυκλοφορεί το “Stream of Consciousness” ένα maxi single το οποίο παραγωγικά συνυπογράφει με την μπάντα της μαζί με την Lianne La Havas (Λιανάκι λείπεις). Διαβάζω λοιπόν πως για το “For You” η Yukimi δηλώνει πως θέλει «να είναι πραγματικά μια δύναμη που συνδέει τους ανθρώπους μεταξύ τους και να απομακρυνθεί από την τρέλα που επικρατεί στον πλανήτη αυτή τη στιγμή». Το άλμπουμ περιλαμβάνει εμφανίσεις εκτός από τη Lianne La Havas, τον Posdnous των De La Soul και τον πατέρα της, Yusuke Nagano. Παρόλο που δεν εμφανίζονται στα κομμάτια, η La Havas και ο Posdnous αναφέρονται ως συν-δημιουργοί και των δύο νέων single της Yukimi, μαζί με τον Erik Bodin και την ίδια τη Yukimi. Ο Bodin ανέλαβε την παραγωγή των υπόλοιπων κομματιών. Το “Stream Consciousness” είναι όπως λέει και ο τίτλος του ένα μοίρασμα συνείδησης, με κομμάτια αφιερωμένα στις δύσκολες ημέρες μας και τους χειμώνες μας. Αναμένω την ολοκλήρωση!
Weeknd – Hurry Up Tommorow : Ας ξεκινήσω από τα προφανή…. Πολύ μεγάλο άλμπουμ. 22 κομμάτια. Ηχητικά ό,τι καλύτερο και άρτιο έχουμε ακούσει από τον Weeknd. Νομίζω ότι σε αυτά τα 22 κομμάτια κάνεις ένα ταξίδι σε όλες τις ηχητικές εποχές του. Εδώ λοιπόν κάπως χάθηκα γιατί ακούγοντας χωρίς να βλέπω, δεν μπορούσα να καταλάβω αν κάποια από τα κομμάτια ήταν παλαιότερα και ο αλγόριθμος έκανε τα δικά του ή αν συνέχιζε να παίζει το “Hurry Up Tommorow”…. H αλήθεια είναι πως από κάποια στιγμή και μετά με κούρασε απίστευτα ο μονότονος ήχος του, τα επαναλαμβανόμενα dark φωνητικά και το περιεχόμενο του storytelling του… Τον άκουσα ξανά το 2020 με το επικό “After Hours” στο οποίο η disco οφείλει ξεκάθαρα την αναγέννηση της! Τo νέο άλμπουμ λοιπόν έχει πολλές εξαιρετικές στιγμές και άλλες εξαιρετικά κουραστικές στα δικά μου αυτιά. Για να μην ανοίξω όμως beef τώρα με τον Weeknd, κρατάω μόνο τις πολύ καλές, σχεδόν υπέροχες στιγμές του άλμπουμ : “Open Hearts”, “Reflections Laughing”,“Enjoy The Show”, “Niagara Falls”
