Αυτό ήταν! Τελείωσε ο Μάιος! Και για μια φανατική «καλοκαιράκια» αυτό είναι το καλό νέο της ημέρας; Υποθέτω; Δεν σας νοιάζει! Γκρινιάζετε για την ανυπόφορη ζέστη, τους μποντιλιαρισμένους δρόμους της Αθήνας, τα εισιτήρια στα καράβια και τις διανυκτερεύσεις των καταλυμάτων που απευθύνονται σε μισθούς Ντουμπάι και έχετε και αυτήν εδώ την τρελή να σας γράφει πως το καλό νέο της ημέρας είναι ότι ήρθε το καλοκαίρι. Σας καταλαβαίνω, τα ασπάζομαι τα προβλήματα σας, τα ζω καθημερινά! Αλλά νιώθω καλά με τον ζεστό καιρό και το ατελείωτο φως του καλοκαιριού. Δεν θα σας ζαλίσω άλλο! Πλέον ξέρετε πως το τρίπτυχο μουσική-αυτόφωτα λοκάλια-παλόμες έσωσαν για ακόμα ένα μήνα την ψυχή μου η οποία ταλανίστηκε από μια γενοκτονία και τις σκέψεις της πρακτικής και ηθικής υποστήριξης μέσω της κοινοποίησης στα social. Κάνω skip στην τεραστίων διαστάσεων κουβέντα και πάμε να δούμε τι άκουσα περισσότερο τις τελευταίες τριάντα ημέρες.
Ξεκινάμε από τις ξένες κυκλοφορίες και με το άλμπουμ του Kamasi Washington με τίτλο “Fearless Movement”. Αρχικά θα πω πως είναι ένας δίσκος που ακούγεται αργά. Με την πρώτη ακρόαση θα ξεχωρίσεις σίγουρα το “Get Lit” και όταν θα επιστρέψεις η ακρόαση του άλμπουμ θα ξεκινήσει ξανά από αυτό με ανορθόδοξο τρόπο. Μόλις τελειώσει θα αποφασίσεις να το πας από την κανονική ροή, γιατί ο καλλιτέχνης κάποιο λόγο είχε για να δημιουργήσει αυτή τη σειρά. Τότε πέφτεις πάνω στο “Lesanu”, το “Asha The First” και το “Computer Love”. Και έτσι έχεις περάσει τα πρώτα 40(!) λεπτά του δίσκου. Και κάπου εκεί αρχίζεις να σκέφτεσαι πως αυτός ο χαρακτηριστικός επιβλητικά κλιμακούμενος, σχεδόν αυτοκρατορικός ήχος του σαξοφώνου κάνει τα πνευμόνια σου και το στέρνο σου να ανοίγουν! Τι εξαιρετική έναρξη, η οποία δεν αφήνει περιθώρια διάσπασης! Έπειτα έρχεται η συνεργασία με τον Andre 3000! Σηκώνω τα χέρια στον αέρα και λέω τουλάχιστον υπάρχει αρχή, μέση και τέλος και ένα φλάουτο που μπορείς να συνδιαλλαγείς ως ακροατής… τρόπον τινά….! Το “Together” σε πάει όπου θες να είσαι περισσότερο με την jazz και την rnb φωνή του BJ The Chicago Kid! Ωραία συμμετοχή, θα ήθελα πολύ να το ακούσω από τον Janel Ngonda! To “Garden Path” ήταν το πρώτο single αν δεν κάνω λάθος που κυκλοφόρησε, το “Prologue” ήταν το πρώτο single και είναι groovy, εξωτικό, ξεσηκωτικό! Το “Road To Self (KO)” διαρκεί 13 λεπτά και αν το ακούσεις καλά έχει τόσες διακυμάνσεις μουσικές, όπως το πραγματικό ταξίδι της εξερεύνησης του εαυτού μας. Και ο δίσκος κλείνει με τα εξωστρεφή και uptempo “Lines in the sand” και “Prologue”. Αναρχία στη σειρά, το “Prologue” κλείνει τον δίσκο! Ξεκάθαρα ένας από τους δίσκους της χρονιάς!
Δεύτερη ξένη κυκλοφορία είναι το νέο άλμπουμ της Billie Eilish. Κοιτάξτε να δείτε τι γίνετε τώρα με αυτό το κορίτσι! Εγώ δεν μπορώ να κάνω τόσο connection μαζί της. Επίσης δεν μπορώ να καταλάβω, τι το τόσο σπουδαίο και διαφορετικό έχει από τόσα παιδιά εκεί έξω που κάνουν εξίσου πολύ ωραία πράγματα. Αλλά για ακόμη μια φορά αυτή είναι η αποψάρα μου! Ο νέος δίσκος είναι πολύ ωραίος! Τον άκουσα πολύ ευχάριστα και κυρίως δεν μου δημιούργησε το άγχος που μου δημιουργούσαν οι προηγούμενες δουλειές της. Άγχος; Ναι, καλά διαβάσατε. Με άγχωνε η υπερβολή και της εικόνας, και του ήχου και του marketing που είχε επιλεχθεί. Διάβασα και άκουσα πως είναι ό,τι καλύτερο έχει κάνει ποτέ η καλλιτέχνιδα μαζί με τον Fineas αδελφό και παραγωγό της. Ok….! Nαι αλλά και όχι! Αναρωτιέμαι, αν αυτός ο δίσκος δεν έγραφε το όνομα της και ήταν ένας απλός pop με ξεκάθαρη στροφή στον indie ήχο δίσκος, θα λάμβανε την ίδια αποδοχή; Μου θύμισε σε πολλά σημεία, Cannos και Still Corners! Αγαπημένα κομμάτια “CHIHIRO”, “BIRDS OF A FEATHER” ,“L’AMOUR DE MA VIE”.
Αυτό τον μήνα άκουσα επίσης ολοκληρωμένο και σε επανάληψη τον δίσκο του Teddy Swims “I’ve tried everything but therapy”. Αν το όνομα Teddy Swims δεν σας λέει κάτι, σας ερμηνεύω λίγο “I loose controoooool when you’re not next to me”. Και τώρα που το τραγουδάω νομίζω πως είναι από αυτά τα κομμάτια με την ιδανικά χαρακτηριστική εισαγωγή και τους πρώτους στίχους να έρχονται σαν φυσική ροή. Ο Teddy Swims, o κατά κόσμο Jaten Collin Dimsdale, είναι μόλις 31 ετών έχει φτιάξει ένα φανταστικό ντεμπούτο το οποίο χαρακτηρίζεται από μια υποθάλπουσα μαυρίλα, η οποία γίνεται αντιληπτή και στην φωνή του χωρίς ο ίδιος να ποντάρει σε αυτό. R&B, soul, country και pop στοιχεία συνθέτουν ένα πολύ σέξι, εγκεφαλικό και δυνατό συνδυασμό. Νομίζω πως είναι ένα διαχρονικό all time classic άλμπουμ! Αγάπησα το “The Door”, “Tell Me”, “What More Can I Say”, “Goodbye’s Been Good To You”.
*inception playlist
1.Kamasi Washington feat George Clinton & D Smoke- Get Lit
2. Hozier- Too Sweet
3. ISAAK- Always on The Run
4. Alexandra Sieti – She’s A Lover
5. Thaliah – Roll the Dice
6. Καλλιόπη Μητροπούλου- Απεριόριστοι
7.ΜETAMAN feat. Sci-Fi River- KAN
8. Monsieur Minimal-My Soul Is Back
9. Amalia & the Architects – Unrequited Love is Boring
10. Yaya Bay – Slow Dancing In The Kitchen
Πάμε τώρα στα αυτόφωτα λοκάλια! Και πως να μην ξεκινήσω με τον Κ. Βήτα και το νέο του άλμπουμ “TO XERΙ”. Για εμένα είναι ένας σεμιναριακός δίσκος για το πώς πρέπει να είναι ο καλοδουλεμένος, σύγχρονος, ηλεκτρονικό ήχος του 2024. Περιμέναμε κάτι λιγότερο από αυτόν τον πρωτοπόρο και -όχι μόνο- μουσικό; «ΌΧΙ» είναι η απάντηση! Σκηνοθετημένο μέτρο ήχου, ρομποτικές χαλασμένες φωνές που δημιουργούν μια αίσθηση παιδικότητας και στίχους που στην αρχή μπορεί να θεωρήθουν flat όσο ένας άνθρωπος τραυματισμένος που φοβάται να πει όσα νιώθει. Μα όταν οι λέξεις βρουν την «σωστή» σειρά σε χτυπάνε σαν κύμα που φουσκώνει απότομα. Αυτός ο δίσκος μου θυμίζει πολύ τον πρώτο Στέρεο Νόβα. Μου δημιουργεί την ίδια ακριβώς αίσθηση. Η αρχή έγινε με τη λατρεμένη «Αχτίδα»! Λάτρεψα επίσης το «Άνθρωπος και ο Ορίζοντας» και τις «Πλειάδες»! Όλο το υπόλοιπο είπαμε… σεμιναριακό.
Για δυο singles θα σας μιλήσω τώρα. Το πρώτο της φοβερής και τρομερής Αλεξάνδρας Σιετή! Την αγάπησα από την μπαντάρα “Souled Out” με αυτή την χαρακτηριστική groovy φωνή που μπορεί να τραγουδήσει ό,τι αγαπάει η ψυχούλα της! Το “She’s a Lover” είναι το πρώτο δικό της κομμάτι, το οποίο μας προετοιμάζει για το πρώτο σόλο άλμπουμ της. Η Alexandra αναζητούσε μέχρι τώρα το συνδυασμό ύφους, μουσικής και στίχων που θα εκφράζει απόλυτα τη μοναδικότητά της. Κι έτσι διαρκώς πειραματιζόμενη, δουλεύοντας σε συνεργασία με μερικούς από τους πιο ταλαντούχους δημιουργούς που την εμπιστεύτηκαν με αγάπη, βρήκε τη μουσική της γλώσσα σε ένα συναρπαστικό μπουκέτο από τραγούδια, από τα οποία το πρώτο είναι το “She’s A Lover”, μία στιχουργικά ανατρεπτική groovy power ballad, που έγραψε ο Γιάννης Ράλλης. Στην ατμοσφαιρική αποκάλυψη του τραγουδιού και του καλλιτεχνικού dna της Alexandra Sieti συνεισφέρει και το ιδιαίτερου στιλ video clip με τη σκηνοθετική υπογραφή της Ληλένας Μαρίνου.
Το δεύτερο της λατρεμένης Καλλιόπης Μητροπούλου με τίτλο «Απεριόριστοι». Μαγεία! Κινηματογραφικό, ονειρικό, καθηλωτικό! Η Καλλιόπη θεωρώ πως είναι ένα από τα ονόματα που θα μας απασχολήσουν πολύ μέσα στα επόμενα χρόνια γι’ αυτά που θα δημιουργήσει. Υπάρχει πάντα μια ποιότητα αληθινή σε αυτά που φτιάχνει. Ποιότητα λέξεων, ήχου, αύρας, και υφής που ακουμπάει στην ψυχή σου. Σκέφτομαι πως οφείλουμε και πρέπει να αφεθούμε στην τέχνη της Καλλιόπης Μητροπούλου. Περιμένοντας τη συνέχεια λοιπόν…!
