Πώς γίνεται το 1980 μια γυναίκα να στήνει μια γυναικεία no wave μπάντα έχοντας μόλις αποκτήσει, μια φθαρμένη κιθάρα, απλώς βλέποντας άλλες μπάντες να παίζουν σκεπτόμενη πως αυτό είναι «πολύ παράφωνο και free, άρα μπορώ να το κάνω»; Πώς είναι να έχεις μια φεμινιστική γραφή και ταυτόχρονα την ίδια οπτική για τη ζωή, όπου 40 χρόνια μετά είναι πιο επίκαιρη από ποτέ, αφού προσωπικά νιώθω πως όλο το αφήγημα περί ισχυρού και ανίσχυρου φύλου μέσα στο οποίο έχω μεγαλώσει, καταρρέει πανηγυρικά και η πραγματικότητα είναι απλά νόμοι και κώδικες θεσπισμένοι από ανδρικές ιδιοσυγκρασίες που πάση θυσία πρέπει να ορίζουν τη γυναικεία φύση και τη διάθεση του γυναικείου κορμιού, το οποίο προκαλεί εκ της γενέσεως του.

Συνεχίστε την ανάγνωση στο www.elculture.gr

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ