Με τους απολογισμούς δεν τα πάω καλά. Τους θεωρώ ψυχαναγκαστικούς, ειδικά όταν συνοδεύονται με βαρύγδουπες αποφάσεις για αλλαγές τις οποίες δεν είσαι έτοιμος να διαχειριστείς και απλά προσπαθείς ξανά και ξανά να πείσεις το μυαλό σου να συγχρονιστεί με την καρδιά σου. Βέβαια, αν υπάρχει κάτι που έχω καταλάβει για τις αλλαγές είναι πως έρχονται με ταχύτητα φωτός και σε πάνε εκεί που ίσως πρέπει να βρεθείς, μέχρι την επόμενη. Αλλά έτσι δεν συμβαίνει και με τη μουσική; Έρχεται μια μελωδία ή ένας στίχος και σε βρίσκει εντελώς απροετοίμαστο για να σε πάει στο επόμενο και αυτό κάπως ορίζει την ελευθερία του νου σου και σε κάνει ανοιχτό σε ερεθίσματα τα οποία έπειτα αποζητάς μανιωδώς.
Λocaλ Λaβeρ Μiξtaπe: 30+2 αγαπημένα του 2022
Βάλε την κασέτα, πάτησε το play και απόλαυσε τους ανεύθυνα. Μόνο καλό κάνουν!
