Σβήνω και γράφω ξανά σε μια συνεχόμενη λούπα εξερεύνησης. Νιώθω πως έχω μια τεράστια ευθύνη απέναντι στον μύθο τους. Όλα μου φαίνονται κλισέ και χιλιοειπωμένα για τους Socrates Drank The Conium ή όπως τους λέμε εν συντομία και με μια ανιδιοτελή κτητικότητα Socrates. Αρχίζω να ψάχνω πληροφορίες. Πληκτρολογώ Socrates και μια ολόκληρη εποχή αρχίζει να περνάει μπροστά μου μέσα από ασπρόμαυρα καρέ, αναλογικές φωτογραφίες, εξώφυλλα περιοδικών, εισιτήρια και αφίσες συναυλιών γραμμένες μεταξύ μιας εκλαϊκευμένης καθαρεύουσας και μιας εξελληνισμένης αγγλικής, η οποία ήταν εκεί για να θυμίζει στους νέους της εποχής, τα στενά όρια του ανθρώπινου μυαλού, σε μια δεκαετία που ο κόσμος φλεγόταν για να αποτινάξει οτιδήποτε στενό του είχαν επιβάλλει. Ανοίγω την εφαρμογή του Spotify η οποία μετατρέπεται στην απόλυτη ηχητική πύλη του παρελθόντος, ενώ ταυτόχρονα είναι η απόλυτη γέφυρα του παρόντος. Το “Mountains” γεμίζει τον χώρο και έτσι ξεκινάει η προσωπική μου διαδρομή στην ιστορία των Socrates.

Συνεχίστε την ανάγνωση στο www.elculture.gr

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ