Δεν ξέρω τι συμβαίνει μέσα στο μυαλό του Ηugo, ξέρω όμως με σιγουριά πως ανήκει στην κατηγορία αυτή των μουσικών που εμείς οι απλοί θνητοί, τους νιώθουμε ως έναν από εμάς. Ο Μασσαλός πολυοργανίστας και μουσικός παραγωγός, κατά κόσμον Quentin Le Roux, παίζει οκτώ μουσικά όργανα με κυριότερα το πιάνο, την κιθάρα και το φλάουτο. Φοίτησε σε Jazz Piano σχολείο και από μικρός συμμετείχε σε μπάντες. Τεράστιος φαν των Beatles πέρασε την πρώιμη εφηβεία του ακούγοντας μανιωδώς τους δίσκους τους. Ως “Hugo Kant” συστήθηκε στο κοινό το 2011 με το EP “Searching London” και το εξώφυλλο που θυμίζει έναν σύγχρονο μικρό πρίγκιπα, o οποίος αντί για στέμμα φοράει ακουστικά, καπνίζει και κοιτάζει το Βig Ben, σκαρφαλωμένος στην οροφή ενός κόκκινου τηλεφωνικού θαλάμου. Το πρώτο κομμάτι που άκουσα από τον Hugo Kant ήταν το κλασσικό πλέον “This Old Tune” από το πρώτο του full length άλμπουμ. Λυρικότητα, συναισθηματική απαλότητα και εξαιρετική ροή, με κέρδισε αμέσως. Προσπαθούσα να καταλάβω που πρέπει να τον εντάξω μουσικά μιας και οι στερεοτυπικές δομές με έμαθαν να βάζω ταμπέλες παντού. Δεν μπορούσα να διανοηθώ πως κάποιος μπορεί να ενώνει πολλούς ήχους και κουλτούρες κάτω από την ευρύτερη ομπρέλα της jazz και των trip-hop παραγωγών.
Hugo Kant: O Μασσαλός μαέστρος της trip-hop σε μια soulful μουσική εμπειρία
Δεν υπάρχει κανένας εγωισμός σε αυτό που κάνει o Hugo Kant. Είναι αυτός, τα πλήκτρα του, οι άπειρες καλωδιώσεις των μηχανημάτων του, τα τσιγάρα του και…. το φλάουτο!