ΑρχικήHeart Picked PlaylistsΤα 24 καλύτερα διεθνή άλμπουμ για το 2024, στα ακουστικά μου

Τα 24 καλύτερα διεθνή άλμπουμ για το 2024, στα ακουστικά μου

Διαβάστε και ακούστε τις καλύτερες 24 κυκλοφορίες που έκαναν το 2024 μοναδικό

-

Ει! Άλλη μια περιστροφή γύρω από τον ήλιο! Ε τα καταφέραμε παιδιά! Και αν δεν τα καταφέραμε δεν πειράζει το βάζουμε στο πλάνο και χορεύουμε τις ψυχώσεις μας σε όποιο πολύχρωμο dance floor γουστάρουμε! Στο άρθρο θα βρείτε τα 24 καλύτερα άλμπουμ που με πήραν από το χέρι και έκαναν την περιστροφή να αξίζει.

1.The Smile – “Wall Of Eyes” & “Cutοuts”

Θα ξεκινήσω με τα δύο εξαιρετικά albums των The Smile, “Wall of Eyes” και “Cutοuts”. Το “Wall of Eyes” σε βάζει από τα πρώτα δευτερόλεπτα σε μια ηχητική safe zone Radiohead. To ομότιτλο “Wall Of Eyes” σε μαγνητίζει και ανοίγει τον δρόμο για ένα άλμπουμ όπου ήχοι κοσμικής ροκ, prog ενώνονται με jazz ντραμς, πιάνο και ηλεκτρονικούς ήχους δημιουργώντας ένα cinematic ύφος και ταυτόχρονα εξωκοσμικό μουσικό περιβάλλον καθ’ όλη την διάρκεια. Highlight όλου του δίσκου για έμενα, το “Under Our Pillows” και συγκεκριμένα το τελευταίο ενάμιση λεπτό του κομματιού.

Ερχόμενοι τώρα στο “Cutouts” ένα δεύτερο ολοκληρωμένο ηχητικά άλμπουμ μέσα στην ίδια χρονιά, επιτρέψτε μου να πω με τη διπλάσια απόκοσμη αίσθηση, με την αιώρηση στα φωνητικά, με τις υπέροχες ψυχεδελικά ροκ μελωδίες τους να σε παίρνουν από το χέρι και να σε πηγαίνουν σε τόσο όμορφα μονοπάτια. Αγάπησα λίγο περισσότερο το “Cutouts” το ομολογώ για τη ζεστασιά που μου δημιούργησε. Αγαπημένα “Instant Psalm”, “The Slip”, “Bodies Laughing”

 

2. IDLES – “TANGK”

Δεν το περιμένατε ε; Μα το περίμενα εγώ νομίζετε ότι θα ακούω το “TΑΝGK” μετά από 12ωρο και λαϊκιστή θα γουστάρω; Η απάντηση είναι όχι! Δεν ξέρω αν έκανα εγώ ένα βήμα περισσότερο να τους φτάσω ή αν αυτοί μαλάκωσαν, γυάλισαν και φινίρισαν λίγο τον ήχο τους. Πάντως βρήκα μεγάλο ενδιαφέρον στο τελευταίο τους άλμπουμ με το “Roy” να γίνεται το αγαπημένο μου από την πρώτη αναπαραγωγή. “POP POP POP” και “Jungle” τα αμέσως επόμενα! Δεν λέω ότι τα προηγούμενα ήταν άσχημα, γιατί έχουμε και μυημένους πια στην Ελλάδα, απλά θεωρώ πως έφυγαν από το ερασιτεχνικό πλαίσιο μιας φασαρίας που εντέλει δεν είχε πολύ νόημα. Μυημένοι μην ξεχνάτε, σας αγαπώ!

3. Phasor – “Helado Negro”

Mε έκανε να νιώσω καλά αυτός ο δίσκος. Έχει μια διαφορετικότητα o ήχος του, η οποία προέρχεται από τη μηχανή SAL MAR του Salvatore Matirano, στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις. Ένα πολύπλοκο συνθεσάιζερ που δημιουργεί μουσική γενετικά με έναν vintage σούπερ υπολογιστή και αναλογικούς ταλαντωτές, μπορεί να δημιουργήσει άπειρες δυνατότητες σε ακολουθίες ήχου. Η εμπειρία αυτή αποτέλεσε το θεμέλιο για το “PHASOR” και δίδαξε στον Roberto Carlos Lange περισσότερα για τον εαυτό του όσο ο ίδιος επικεντρωνόταν στη δημιουργική του διαδικασία. Αγαπημένα “Best For You And Me”, “I Just Want To Wake Up With You” και το “Wish You Could Be Here”.

4. Shae Universe – “Love’s Letter”

Τι ωραία ξεχωριστή φωνή! Με κράτησε από το πρώτο play και στην αρχή νόμιζα ότι είχα πέσει σε κάποια ξεχασμένη παραγωγή των 90’s. Αυτός ο δίσκος είναι η αγνή RnB καψούρα! Πατάς play και ο γλυκός της ήχος σε συνεπαίρνει. Μου άρεσε όλο, πολύ!

 

5. Justin Τimberlake – “Everything I Thought It Was”

Εντάξει κάπου εδώ θα πω πως είναι ο δίσκος που ευχαριστήθηκα περισσότερο φέτος. Ο Justin είναι μια κατηγορία μόνος του. Σχολή ολόκληρη για πολλούς επόμενους που ευτυχώς ή δυστυχώς ποιοτικά δεν κατάφεραν να πιάσουν το συναίσθημα του ήχου του. To 2024 ο Timbelake επιστρέφει με το “Everything I Thought It Was” να είναι ένα υπερσύγχρονο ηχητικά άλμπουμ. Έχοντας πιάσει την τάση της εποχής κινείται σε disco, pop, dance ρυθμούς, χωρίς να χάνει το χαρακτηριστικό intellectual sexy ύφος του αλλά και αυτό το easy-going, soulful beat του. Για εμένα το πρώτο γερό κόλλημα του 2024! Αγαπημένα κομμάτια “Play”, “Technicolor”, “Infinity Sex”, “Love & War”, “My Favorite Drug”. Ψέματα! Μου άρεσε όλο! Πολύ!

6. Beyoncé – “COWBOY CARTER”

Η Beyoncé ή «αυτή που θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω», η Queen B επέστρεψε με έναν εντελώς διαφορετικό ήχο και μια στροφή στην country μουσική. Το πρώτο single της “Texas Hold ‘Em”, να σας μιλήσω ειλικρινά με ξενέρωσε απίστευτα γιατί το εγωιστικό αυτί μου δεν μπορεί να ξεχάσει την εισαγωγή του “Crazy In Love”. Κάτι όμως μέσα μου κάτι φώναζε να μην προτρέξω να πω την αποψάρα μου για την ηχητική αυτή στροφή. Ευτυχώς κατεύνασα την παρορμητική τάση μου και ακούγοντας ολοκληρωμένο το “COWBOY CARTER” κατάλαβα πως υπήρχε μια βαθιά ανάγκη της να εκφραστεί έτσι. Ο δίσκος κατ’ εμέ είναι ένας τίμιος δίσκος ως προς το εγχείρημα της country προσέγγισής του. Θεωρώ πως υπάρχουν μέσα κάποιες πολύ ωραίες στιγμές, όπως το “My Rose”, το “Bodyguard”, το “Spaghettii”, το “II Most Wanted”, το “Levii’ s Jeans” αλλά και την διασκευή του “Jolene”, όχι μόνο ακουστικά αλλά και στιχουργικά. Συνεχίζω να θεωρώ το πρώτο single λίγο αδιάφορο στα δικά μου αυτιά μωρέ, μη με φάτε!

 

7. Yard Act – “Where’s My Utopia”

Φαίνεται πως η μουσική παιδεία της Αγγλίας έχει βαθιές γονιδιακές ρίζες και φαίνεται σε δουλειές όπως αυτή. Το “Where’s My Utopia” σου αφήνει την αίσθηση ενός σίγουρου και σταθερού άλμπουμ! Μου αρέσουν πάρα πολύ τα φωνητικά του James Smith και αυτό το ενδιάμεσο σε αφήγηση και spoken word με τις διφωνίες να κάνουν κάθε στίχο statement. Ήχος κατά τον πυρήνα του post-punk και indie rock. Αυτό όμως που με τράβηξε πολύ στους Υard Act είναι τα εξωτερικά ερεθίσματα που αφήνουν με πολύ όμορφο τρόπο να μπουν στον πυρήνα τους και να τους κάνουν λίγο πιο απαλούς. Ειδικά στο “Where’s My Utopia” στοιχεία ‘70s από Italo disco, ’90s hip-hop και indie rock φτιάχνουν ένα φοβερό αποτέλεσμα! Το ακούς πολύ ευχάριστα όσο οι στίχοι τους έχουν να σου πουν πολλά. Πέρα από τα “hits”, “We Make Hits”, “Dream Job”, μου άρεσαν πολύ τα “Down By The Stream”, “When The Laughter Stops” και “Grifter’s Grief”.

 

8. Jose James – “1978”

Tι ωραίος δίσκος, τι ωραίος φρέσκος τύπος! Τον λατρεύω και περιμένω πως και πως τη δεύτερη εμφάνιση του στην Ελλάδα. Δε νομίζω πως σήμερα υπάρχει κάποιος καλύτερος που να ενώνει τόσο όμορφα, με τόση φροντίδα και αγάπη τον ήχο των jazz, soul και hip hop, όπως αποτυπώνεται την δεκαετία των 70’s με την σύγχρονη πορεία της μαύρης κουλτούρας. Το φοβερό του δίσκου αυτού είναι πως ο James συνεργάστηκε με τον θρυλικό μουσικοσυνθέτη της Motown Leon Ware, ο οποίος έχει δουλέψει με τον Marvin Gaye στον δίσκο “Want You” τον αγαπημένο του James. To “1978” λοιπόν είναι ένα άλμπουμ που τα έχει όλα! Ξεκάθαρες κοινωνικοπολιτικές αναφορές, ύφος ρετρό, αίσθηση ανάλαφρη που σε χαλαρώνει, με υπαινικτικούς groovy ρυθμούς. Aγάπησα λίγο περισσότερο το “Isis & Osiris”. To ακούτε Κυριακή πρωί. 8 λεπτά και 11 δευτερόλεπτα κοιτάζοντας τον ήλιο ή ό,τι πιο αναζωογονητικό έχετε δίπλα σας για πρωινή θέα.

9. Kamasi Washington – “Fearless Movement”

Αρχικά θα πω πως είναι ένας δίσκος που ακούγεται αργά. Με την πρώτη ακρόαση θα ξεχωρίσεις σίγουρα το “Get Lit” και όταν θα επιστρέψεις η ακρόαση του άλμπουμ θα ξεκινήσει ξανά από αυτό με ανορθόδοξο τρόπο. Μόλις τελειώσει θα αποφασίσεις να το πας από την κανονική ροή, γιατί ο καλλιτέχνης κάποιο λόγο είχε για να δημιουργήσει αυτή τη σειρά. Τότε πέφτεις πάνω στο “Lesanu”, το “Asha The First” και το “Computer Love”. Και έτσι έχεις περάσει τα πρώτα 40(!) λεπτά του δίσκου. Και κάπου εκεί αρχίζεις να σκέφτεσαι πως αυτός ο χαρακτηριστικός επιβλητικά κλιμακούμενος, σχεδόν αυτοκρατορικός ήχος του σαξοφώνου κάνει τα πνευμόνια σου και το στέρνο σου να ανοίγουν! Τι εξαιρετική έναρξη, η οποία δεν αφήνει περιθώρια διάσπασης! Όλο το υπόλοιπο θα σε εκπλήξει και μην ξεχνάς τον περιμένουμε και αυτόν στην Ελλάδα την άνοιξη του ’25!

10. Childish Gambino – “Bando Stone And The New World”

Με έκανε να χορεύω στον καναπέ μετά από μια πολύ δύσκολη μέρα. Αν είχα μισό κιλοτζάουλ ενέργειας θα είχα σηκωθεί όρθια και θα το ζούσα μόνη μου στο σαλόνι μου! Αγάπησα αυτόν τον δίσκο από τα πρώτα δευτερόλεπτα και ήξερα πως και τα 17 κομμάτια και η μία ώρα ακρόασης θα με κάνουν να νιώσω υπέροχα! Νομίζω όμως πως σε αυτόν τον δίσκο, τον τελευταίο με την περσόνα του “Childish Gambino” όπως μας ενημερώνει, σε κάνει να γίνεσαι κομμάτι του από τα πρώτα λεπτά. Όταν λέω να γίνεσαι κομμάτι του, εννοώ να συμμετέχεις με όποιον τρόπο μπορείς. Και αν συμμετέχεις με όποιον τρόπο μπορείς από το σπίτι σου φαντάσου live. Άλλωστε έχει δηλώσει και ο ίδιος πως αυτός ο δίσκος είναι φτιαγμένος για live. Αγαπημένα κομμάτια τα: “Survive”, “Steps Beach”, “In The Night”, “Can You Feel Me”.

11. Charlie xcx -“brat”

Άκουσα τούτη εδώ την ομορφιά δύο φορές μέσα σε μια μέρα. Και αν είναι το 2024 να προσδιορίσουμε κάπως την pop… ε ας την προσδιορίσουμε ακριβώς έτσι! Η Charlie έκανε έναν από τους δίσκους της χρονιάς. Εύκολο στο άκουσμα, ευχάριστο, διαφορετικό! Electropop, club-pop, hyperpop, electroclash, dance, διαολεμένα ταιριαστά φωνητικά σε όλη τη διάρκεια του άλμπουμ. Είναι το έκτο προσωπικό άλμπουμ της καλλιτέχνιδας, η οποία ξεκίνησε να ανεβάζει τα κομμάτια της πριν σχεδόν δεκαπέντε χρόνια στο MySpace και το “Charlie xcx” ήταν το ψευδώνυμο της στο ΜSN. Τον δίσκο ακούστε τον ολόκληρο.

12. Fontaines D.C. – “Romance”

Tο νέο “Romance” με έκανε να νιώσω πάρα πολύ όμορφα, οικεία και γεμάτα! Δεν ξέρω γιατί βλέπω τους φαν της μπάντας λίγο συγκρατημένα ξενερωμένους…;; Μάλλον θεωρούν ότι το άνοιγμα που είναι εμφανές πλέον στον ήχο τους στερεί κάτι από την πρότερη ποιότητά τους. Ομολογώ πως όχι…. Το συγκρότημα, που έκανε δυναμικά βήματα από τους πρώτους δίσκους όπως μπορώ να αντιληφθώ ξεκάθαρα τώρα, εκφράζοντας πανκ ευαισθησίες, εξελίσσεται ηχητικά (παραγωγάρες όχι αστεία) και ανεβαίνει επίπεδα χρησιμοποιώντας grunge στοιχεία, δυστοπική electronica, hip-hop κρουστά και στιγμές εμπνευσμένες από τους Slowdive. Τα σημεία επαφής του shoegaze που ακούστηκαν στο “Skinty Fia” ξεδιπλώνονται ακόμα περισσότερο στο Romance.

 

13. Aaron Frazer – “Into The Blue”

Μου άρεσε όλος ο δίσκος για τον οποίο ο Frazer δήλωσε ότι είναι η ολοκληρωτική του απεικόνιση ως καλλιτέχνη. To άλμπουμ κυκλοφόρησε τον Ιούνιο και φευγαλέα είχα βάλει το “Fly Away” στα αγαπημένα. Στα μέσα της ακρόασης, ήμουν σίγουρη πως πρόκειται για ένα από τα άλμπουμ της χρονιάς. Ο λατρεμένος Aaron Frazer γνωστός από την μπαντάρα “Durand Jones & The Indications” (ακούστε τους δίσκους τους, ειδικά το “Private Space” πάρα πολύ αγαπημένο μου) και το χαρακτηριστικότατο φαλτσέτο του, στο “Into The Blue” κάνει μια εξαιρετική ανάμειξη soul, psychedelia, spaghetti western, disco, gospel και hip-hop, με ένα ελαφρό pop φινίρισμα, το οποίο κατά τη γνώμη μου αν έχει μέτρο, καταφέρνει να κάνει τα πράγματα μαγικά. Και εδώ φυσικά και υπάρχει μέτρο!  Πατήστε play! Είμαι σίγουρη θα τον απολαύσετε!

14. BADBADNOTGOOD – MID SPIRAL

Το “Mid Spiral” των BADBADNOTGOOD ήταν ο δίσκος που άκουσα ξέγνοιαστα την πρώτη μέρα των διακοπών και μετά την εκρηκτική συναυλία του Lenny Kravitz. Μιλάω πολύ συχνά γι’ αυτούς και τους αγαπώ πολύ. Νομίζω ότι δεν είμαι καν σε θέση να τους «κρίνω» πια…. Και προφανώς είναι ένας από τους δίσκους της χρονιάς μου. Θεωρώ πως ό,τι ηχογραφείται από αυτούς είναι η έννοια της αρτιότητας. Σε αυτόν τον δίσκο ωστόσο επιστρέφουν στις ρίζες της αμιγούς ακουστικής jazz χωρίς να χάσουν ευκαιρία να «φλεξάρουν» την ευκολία τους στην ενσωμάτωση ειδών όπως hip-hop, neo-soul, psychedelic, funk. Τροφή αυτός ο δίσκος αξίζει κάθε λεπτό της μιας ώρας και των δεκαεννέα δευτερολέπτων. Εξαιρετικό EP και αυτό με την Βaby Rose και αυτό για όλους τους σωστούς λόγους στα καλύτερα της χρονιάς.

15. Jamie XX – In Waves

Το άλμπουμ αυτό είναι ένα ζωντανό, πολύχρωμο, φωτεινό άλμπουμ. Ένα συμπιεσμένο dancefloor σε μορφή δίσκου! Κάθε φορά που η βελόνα συναντάει το βινύλιο, κάθε χώρος μετατρέπεται σε ένα έντονο, εκστατικό σύμπαν μέσα στο οποίο χορεύουμε, ιδρώνουμε, ξεχνάμε τους φόβους μας και ζούμε. Και κάπως έτσι έρχεται στο μυαλό μου η φωνή της Madonna “Hey mister Dj put a record on, I wanna dance with my baby”. Αυτό το άλμπουμ έχει στόχο να ξεπεράσει το προηγούμενο σε όλα τα επίπεδα και παρά αυτή τη φυσική συνέχεια, δείχνει να τα καταφέρνει. Άλλωστε και αυτή η φυσικότητα στη ροή δεν είναι και η ουσία της εξέλιξης; Ο δίσκος χαρακτηρίζεται από τις εξαιρετικές του συμμετοχές και αυτό που μου έκανε πραγματικά εντύπωση είναι πως κάθε κομμάτι, άλλο λιγότερο και άλλο περισσότερο, μπορεί να σταθεί μόνο του. Δικά μου αγαπημένα: “Waited All Night”, “Baby On The Floor”, “Dafodil”, “Life”.

16. Lady Blackbird – Slang Spirituals

Τον περσινό χρόνο η φωνή της με συνέπαιρνε κάθε φορά που το κομμάτι τoυ Moby “Black Days” έπαιζε στα ακουστικά μου. Η Lady Blackbird, η κατά κόσμον Marley Munroe και το νέο της άλμπουμ “Slang Spirituals” είναι μια φανταστική σύγχρονη jazz-soul καταγραφή. Λατρεύω τις επιρροές…. Όχι-όχι, λάθος λέξη! Λατρεύω τα γονιδιακά gospel φωνητικά και τον cinematic τρόπο τοποθέτησης της φωνής της. Το “No One Can Love Me (Like You Do)” με καθήλωσε. Με καθήλωσε όλος ο δίσκος για να είμαι ειλικρινής. Κάθε κομμάτι με τον τρόπο του. Εξαιρετικοί είναι και οι στίχοι του δίσκου, οι οποίοι σε συνδυασμό με τις συνθέσεις και αυτή την φωνή δίνουν στην Munroe το εφαλτήριο για μια πολλά υποσχόμενη μετέπειτα καριέρα. Στο σύνολό του είναι ένας δίσκος που ακούγεται ολόκληρος με μεγάλη ευκολία και χωρίς να σε κουράζει.

17. Fred Again – Ten Days

Άκουσα το “Ten Days” μονορούφι; Το άκουσα! Έκανα post ότι είναι ένας από τους δίσκους της χρονιάς; Έκανα! Στεναχωρήθηκα που έχασα το secret gig στη λίμνη Βουλιαγμένης; ΕΣΚΑΣΑ! Το “fear less” θα είναι το single της χρονιάς μου; Θα είναι! Και κάπως έτσι θα μπορούσα να κλείσω λέγοντας «AKOΥΣΤΕ ΤΟΝ ΔΙΣΚΟ ΔΓΙΑΟΛΕ»! Δεν θα το κάνω όμως γιατί θέλω να σας πω ότι λατρεύω την μουσική που είναι γραμμένη από ψυχή για ψυχή και δημιουργεί μια τόσο όμορφη αίσθηση ανάτασης. Ο Fred Again, ο κατά κόσμον Fred Gibson, έφτιαξε έναν τέτοιο ακριβώς δίσκο. Pop, downtempo, house, garage, hip hop με πολλά ψυχεδελικά τεχνάσματα και φωνητικά που σε ντοπάρουν. Δικά μου αγαπημένα: “ten”, “fear less”, “I saw you”, “peace you need”!

18. Laila! – Gab Year

Η Laila Smith είναι τώρα 18, έχει ένα φοβερό ντεμπούτο άλμπουμ, το οποίο έγραψε και έκανε την παραγωγή μόνη της και το οποίο ονόμασε “Gap Year”, γιατί έχοντας αποφοιτήσει από το λύκειο ένα χρόνο νωρίτερα, δεν ήξερε τι να κάνει με τη ζωή της. Το “Gap Year” λοιπόν είναι ένα χαρακτηριστικό RnB, old-school άλμπουμ από αυτά που μου έχουν λείψει τόσο πάρα πολύ! Γλυκός, συναισθηματικός ήχος, εξαιρετικά φωνητικά…. Δεν έχω να πω πολλά για έναν τόσο ολοκληρωμένο δίσκο που έγραψε μια νέα 18 χρονών, άφοβα, άδολα, χωρίς να ξέρει τι θέλει να κάνει με τη ζωή της. Ανυπομονώ για τη συνέχεια!

19. The Sacred Souls – Got a Story to Tell

Εξαιρετικός δίσκος! Γεμάτος με 12 κομμάτια και ένα κύριο χαρακτηριστικό. Κανένα δεν μου θύμισε το προηγούμενο που άκουγα. Αρχίζω να λατρεύω με πολύ σοβαρό τρόπο τη μπάντα αυτή όπως και την φωνή του Josh Lane, τον οποίο ξεκάθαρα ερωτεύτηκα από την στιγμή που μου τραγούδησε “Can I Call You Rose?”. Έξυπνος soul, nu soul ήχος με φανταστικά RnB στοιχεία και όταν λέω RnB, εννοώ αυτό τo pure rhythm n blues της προ 90’s εποχής. Να ξαναπώ και για τα φωνητικά; Εξαιρετικά!

20. Jake Issac -“BENJAMIN”

Το “BENJAMIN” είναι ό,τι πιο ολοκληρωμένο έχει δημιουργήσει. Είναι ένας soul δίσκος επούλωσης, ο οποίος μέσα του έχει διαχρονικές στιγμές αναμεμιγμένες με pop στοιχεία και rnb των late 80’s με αρχές 90’s. Είναι καταπραϋντικός για τον ακροατή γιατί ο καλλιτέχνης αφέθηκε να ζήσει κάθε συναίσθημα όντας στη δική του εσωτερική  διαδικασία που εμείς οι σύγχρονοι λέμε “Healing Process”.

 

21. Warhaus – “Karaoke Moon”

Eπιλέγω να σας μιλήσω μόνο για το “Karaoke Moon” γιατί από την ημέρα της κυκλοφορίας του, μονοπώλησε τα ακουστικά μου. Ο λόγος όμως που με έκανε να νιώσω όμορφα είναι πως παρά την χαρακτηριστική φωνή και ερμηνεία του Maarten, μέσω της οποίας ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος να χαρακτηριστεί το αποτέλεσμα μονότονο, οι παραγωγές είναι πολύ σύγχρονες, διανθισμένες με αρκετά ηλεκτρονικά στοιχεία και έναν φρέσκο αέρα χωρίς να χάνεται ο λόγος που θέλεις να ακούσεις τη μουσική του. Βαθιές ερμηνείες, απολογητικοί στίχοι και μια δόση εμμονής που με κάνει να πιστεύω πως αν ο φανταστικός χαρακτήρας του Tζο Γκόλντμπεργκ τραγουδούσε, θα είχε αυτή τη φωνή.

 

22.Magdalena Bay – “Imaginal Disk”

Οι Magdalena Bay είναι ένα super fresh alternative pop duo από την Καλιφόρνια. Τους ανακάλυψα το 2021, στο τρίτο(!) ολοκληρωμένο τους άλμπουμ με τίτλο “Mercurial World” και από τότε κόλλησα. Ερχόμενοι στο σήμερα το τελευταίο άλμπουμ τους με τίτλο “Imaginal Disk”, το οποίο κυκλοφόρησε το τελευταίο δεκαήμερο του Αύγουστου τους πηγαίνει σε ακόμα πιο ωραία μουσικά μονοπάτια χωρίς να χάνεται ο χαρακτήρας τους. Το “Imaginal Disk” είναι λίγο πιο pop-rock. Έχει έναν αέρα 90’s rock, ένα ύφος Νο Doubt και Gwen Stefanie. Έχει πολύ ωραία ροή και δεν κουράζει. O δίσκος θα σας κρατήσει από το πρώτο κιόλας κομμάτι. Δικά μου αγαπημένα : “Death & Romance”, “Fear, Sex”, “Love is Everywhere”,  “Cry For Me”.

23. “Khalid – Sincere” 

Τον Κhalid τον αγάπησα από τα πρώτα sinlges που άκουσα πριν δύο χρόνια στις νέες κυκλοφορίες της εβδομάδας. Έπειτα αντιλήφθηκα την συνέπεια μου να τον προσθέτω στις λίστες μου μέχρι που τον Αύγουστο κυκλοφόρησε το πέμπτο (!) άλμπουμ του. Το “Sincere” είναι ένας τίμιος δίσκος. Ωραίος pop ήχος με εξαιρετικές σύγχρονες στιγμές RnB. Αγαπημένα “Heatstroke”, “Dose”, “Breath” “Broken”.

24. The Last Dinner Party – “Prelude to Ecstacy”

Λαστ μπατ νοτ λιστ (ντραμς) το “Prelude to Ecstasy” από αυτό το iconic girl band “Last Dinner Party”! Eίναι αυτό που έγραψα και για τους Yard Act… Γονιδιακή η μουσική παιδεία της Αγγλίας. Το συγκρότημα σχηματίστηκε το 2021 και τι υπέροχο ντεμπούτο ω θεοί! Άκουσα τόσες φορές το “The Feminine Urge” που νόμιζα ότι ο δίσκος λεγόταν έτσι. Πόσο υπέροχη θηλυκή ενέργεια έχει αυτός ο δίσκος! Τι υπέροχο baroque ύφος και ήχος γήινος που σε καθηλώνει στο έδαφος αλλά νιώθεις τόσο ανάλαφρος. Indie rock, art rock… οριακά το σκέφτηκα σε οπερέτα….! Δεν έχω αγαπημένο κομμάτι…. Το ακούω όλο με τη δική του φυσική ροή και όσο το ακούω σκέφτομαι τι ωραία κομματάρα θα έκαναν με την Florence… Να ακούσετε και τον live δίσκο έχει εξαιρετικές διασκευές!

Μύριαμ Παρασκευοπούλου
Μύριαμ Παρασκευοπούλου
Με λένε Μύριαμ Παρασκευοπούλου . Γεννήθηκα και ζω στην Αθήνα . ΑΓΑΠΏ: τους αληθινούς ανθρώπους τη θάλασσα τους σκύλους αλλά και τις γάτες τις ατελείωτες κουβέντες με τους κολλητούς Όταν δεν αγαπώ ΑΔΙΑΦΟΡΏ. Δε μπορώ να κλείσω μάτια στόμα και αυτιά μπροστά στην αδικία .

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ