Λίγο καιρό πριν ακούγοντας ξανά και ξανά την εξαιρετική δουλειά του Πέτρου Κλαμπάνη “Tora Collective”, o λατρεμένος πια αλγόριθμος του Spotify, με πήγε σε μια μελωδία ζωηρή, φωτεινή και με μια διάθεση παιχνιδίσματος. Απορημένη για το τι είναι αυτό που ακούω ο τίτλος με ενημέρωσε ότι πρόκειται για κάτι όντως ελπιδοφόρο και γεμάτο ζωή. Ο λόγος για το “Spring Of Life” του Daniel Garcia το οποίο όχι μόνο με κέρδισε από την πρώτη ακρόαση αλλά με έπεισε να πατήσω το κουμπί της αναπαραγωγής για το τελευταίο του άλμπουμ με τίτλο “Vía de la Plata”. Πατάω το play και κάνω την ασυνείδητη πια κίνηση να κλειδώσω την οθόνη του κινητού και να το πετάξω μέσα στη τσάντα. Μόλις 9 δευτερόλεπτα έμεινε σε αδράνεια, όσος χρόνος δηλαδή χρειάστηκε μέχρι να ακουστούν οι πρώτες νότες από το πιάνο του Ισπανού τζαζίστα αλλά και ο χαρακτηριστικός ήχος της τρομπέτας του εξαιρετικού Ιbrahim Maalouf που με έκαναν να προσθέσω το “Canción del Fuego Fatuo” στη λίστα με τα αγαπημένα μου. Ο δίσκος συνέχιζε να παίζει δημιουργώντας μου ανάμεικτα συναισθήματα. Εξωστρεφής και uptempo σε πολλά σημεία αντανακλά την καθάρια μορφή του ταπεραμέντου του Daniel Garcia.
Ο Daniel Garcia μιλάει στο ελc λίγο πριν το 22ο Athens Jazz: «Η μουσική είναι ελεύθερη από ορισμούς αλλά ικανή να κουβαλάει τόσα νοήματα»
Μιλήσαμε με τον Ισπανό πιανίστα Daniel Garcia σε μια στάση της περιοδείας του στο Mόναχο, για την ταύτιση της ζωής και της μουσικής, την ελευθερία του να ζεις έξω από κουτάκια και τη δόση παιδικότητας που όλοι πρέπει να διατηρούμε
