Μερικά χρόνια πριν, οι Κυριακές μου ξεκινούσαν εμμονικά με το κομμάτι “Easy”(Like Sunday Morning), τη φοβερή διασκευή/ αναγέννηση του Cayetano στο Easy του Lionel Richie. Έφτιαχνα καφέ, έμπαινα στο YouTube πληκτρολογούσα “easy like sunday morning” και η χαρακτηριστική ασπρόμαυρη φωτογραφία του τύπου με την τραγιάσκα εμφανιζόταν στην οθόνη. Τότε που το Spotify το πιθανότερο δεν υπήρχε ούτε ως σπόρος ιδέας και στο YouTube απολάμβανες τη μουσική χωρίς να νιώθεις ότι παρακολουθείς το prime time κάποιου μεγάλου καναλιού, ο λίγο πιο συναισθηματικός αλγόριθμος της εποχής, με πήγε στο “Fairy Τales” από το LP του Back Home (2010) και από εκεί νομίζω πως άρχισα δειλά-δειλά να εξερευνώ τη μουσική του. Ξεχώρισα τα άλμπουμ “Big Fall” (2009), “The Right Time”(2015) με το ομώνυμο κομμάτι να είναι το πιο αγαπημένο μου κομμάτι τής ως τώρα δισκογραφίας του. Και φυσικά το σχεδόν αυτόνομο και μεγάλο ταξίδι της “Μelanie” (2018), από τη μακρά αναζήτηση για την αληθινή αγάπη στον αγώνα για την κατάκτησή της και από εκεί στην τελική συνειδητή κατάδυση μέσα σε μια απέραντη αγκαλιά συναισθημάτων.
Αρχική Interviews λocal interviews Cayetano: «Η Τέχνη, μόνο αυτή επιζητά τη διαφορετικότητα όχι για να την...
Cayetano: «Η Τέχνη, μόνο αυτή επιζητά τη διαφορετικότητα όχι για να την κρεμάσει σε μανταλάκια»
Ο Cayetano συμπεριλαμβάνει κουλτούρες, ανθρώπους, ιστορίες, μύθους, αρώματα εποχών, συναισθήματα. Και αν αυτό ήταν ήδη εμφανές τα προηγούμενα χρόνια, στο “A Million Faces” επισφραγίζεται