Οι Youth Valley επουλώνουν τραύματα, φτιάχνοντας έναν από τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς

Youth Valley. H κοιλάδα της νιότης. Η μουσική κοιλάδα της νιότης. Και είναι έτσι ακριβώς. Μια πενταμελής μπάντα, της οποίας τα μέλη, θα μπορούσαν να είναι οι πρωταγωνιστές στο μουσικό remake της ταινίας «Ο κύκλος των χαμένων ποιητών». Η ιστορία μου μαζί τους ξεκίνησε λίγο ανορθόδοξα, τον φετινό Μάιο, όταν κυκλοφόρησε επίσημα το single τους “February”. Χρησιμοποίησα το ρήμα «ξεκίνησε»; Κακώς, μιας και η αλήθεια είναι πως βλέποντας τον τίτλο του κομματιού “February” στα τέλη ενός Μαΐου, που μόνο με άνοιξη δεν έμοιαζε, θυμάμαι να μονολογώ «Ε όχι ρε παιδιά, κομμάτι φέμπρουαρι στα τέλη του μαγιού, λυπηθείτε με» με όλο το θεατράλε συνάμα σπαρακτικό ύφος, σκουπίζοντας με χάρη το δάκρυ που δήθεν έτρεχε. Και κάπως έτσι η καλοκαιρινή μου φύση έκανε skip στο κομμάτι επιλέγοντας να ακούσω για ακόμη μια φορά την Hollie Cook να τραγουδάει το “Milk & Honey”. Ναι ναι, SKIP! Επειδή όμως αυτό που είναι να σε βρει, θα σε βρει με οποιονδήποτε τρόπο, το “February” επανήλθε μέσω των shuffle επιλογών στο Spotify, σα να ήξερε την δύναμή του και περίμενε υπομονετικά την «απορρίπτω από τον τίτλο, σπουδαία -τρομάρα της-μουσική συντάκτη» να παρασυρθεί από την αλήθεια του χωρίς το οπτικό ερέθισμα να κάνει το μυαλό της πικρόχολο.

Συνεχίστε την ανάγνωση στο www.elcuture.gr