Προσπαθώ να συγκεντρώσω το μυαλό μου. Να του δώσω μια κατευθυντήρια γραμμή έτσι ώστε να καταφέρω να προλογίσω τον Jack Savoretti. Ειλικρινά, παλεύω να παρακάμψω τις φωνές στο μυαλό μου που αφηγούνται με πολύ ζωντανό τρόπο τις μεγαλύτερες επιτυχίες του και τις στιγμές που τον απολαύσαμε live στην Αθήνα πριν σχεδόν δυο χρόνια.
Παράλληλα σκέφτομαι πόσο γρήγορα έγινε ένας από τους πολύ αγαπημένους του ελληνικού κοινού. Ωστόσο ντρέπομαι πάρα πολύ, γιατί ακόμα δεν έχω εξερευνήσει τη δισκογραφία του πριν το 2019, δηλαδή πριν το σαρωτικό “What More Can I Do” και το φανταστικό LP “Singing To Strangers”. Και αναρωτιέμαι… είναι δίκαιο αυτό; Σηκώνω τους ώμους μου όσο πληκτρολογώ, θέλοντας να διώξω αυτή την ενοχική σκέψη από πάνω μου, ενώ το “Miss Italia”, το τελευταίο ιταλόφωνο άλμπουμ του παίζει στο background. Λέγοντας για «ιταλόφωνο άλμπουμ» σας θυμίζω πολύ γρήγορα πως ο Jack Savoretti είναι κατά το ήμισυ Ιταλός.
Περίμενα καρτερικά από την προακρόαση του “Miss Italia” να σας μεταφέρω πώς με έκανε να νιώσω αυτό το άλμπουμ. Ο Savoretti έθεσε ένα άτυπο στοίχημα στον εαυτό του και το κέρδισε! Έγραψε στίχους στα ιταλικά και δημιούργησε ένα κλασσικό, ιταλικό, pop αποτέλεσμα, το οποίο ειλικρινά ζήλεψα, γιατί θα ήθελα πάρα πολύ να υπάρχει κάτι αντίστοιχα ελληνόφωνο.
Το “Miss Italia” είναι ένα άλμπουμ ζεστό γεμάτο φρέσκους pop ήχους, οι οποίοι σε κάνουν να νιώθεις πολύ όμορφα. Με πήγε πίσω στο συναίσθημα που δημιουργούσε η ευρωπαϊκή μουσική μέχρι τις αρχές του 2000. Η ιταλική γραφή ακούγεται εξαιρετικά φυσική για τον Savoretti και μετά από όλα, αυτό που με κέρδισε περισσότερο, είναι πως είναι ένας δίσκος του σήμερα. Ούτε αφιερώματα στα καλύτερα ιταλικά τραγούδια όλων των εποχών, ούτε διασκευές. Ατόφια, νέα παραγωγή. Αγαπημένα κομμάτια “Credimi,” “Sarà Sempre Domenica,” “Casa Colorata,” και “Miss Italia.” Δεν θα σας κουράσω άλλο γιατί ο Jack Savoretti μου μίλησε για όλα με αφορμή το live του στο Θέατρο Λυκαβηττού στις 20 Σεπτεμβρίου και σίγουρα τα λέει πολύ καλύτερα! Κυρίες και Κύριοι ο Jack Savoretti….
Το “Miss Italia” είναι εκεί έξω! Ο τίτλος του πρώτου σου ιταλικού άλμπουμ έχει ένα λογοπαίγνιο, το οποίο κατάλαβα ενώ άκουγα το ομώνυμο τραγούδι. Η αύρα του άλμπουμ με κάνει να πιστεύω ότι είστε πραγματικά ερωτευμένος με τη “Bel Paese”!
Πώς να μην είσαι ερωτευμένος με την Ιταλία; Ή στην πραγματικότητα με τις περισσότερες μεσογειακές χώρες. Η Ελλάδα είναι πολύ παρόμοια στο ότι τρώμε, πίνουμε, αγαπάμε, τσακωνόμαστε. Η ζωή είναι θέατρο και είναι όλη πάθος, φωτιά και θάλασσα. Κατά τη δημιουργία αυτού του άλμπουμ, ήμουν τυχερός να γνωρίσω την Ιταλία ακόμα περισσότερο και όχι μόνο τη χώρα που νόμιζα ότι ήταν, αλλά και αυτό που έχει γίνει και πώς το βλέπω να αντικατοπτρίζεται σε εμένα και στην κληρονομιά μου. Ζώντας αυτό βρήκα κάτι που νόμιζα ότι μπορεί να χάσω αλλά και κάτι νέο. Ελπίζω αυτό να φαίνεται στα τραγούδια.
Επίσης, νιώθω ότι έχετε μια ισχυρή ανάγκη να επικοινωνήσετε με το κοινό σας, τους ανθρώπους σας, στη «γλώσσα του πατέρα» σας. Ποια είναι αυτή η μεγάλη ανάγκη που δεν μπορούσε να εκφραστεί με αγγλικούς στίχους;
Τα αγγλικά και τα ιταλικά είναι πολύ διαφορετικές γλώσσες και εκφράζεσαι με διαφορετικούς τρόπους. Μπορείς να είσαι πιο ποιητικός χωρίς να ακούγεσαι επιτηδευμένος στα ιταλικά. Δεν είναι τόσο το τι μπορείς και τι δεν μπορείς να εκφράσεις, αλλά περισσότερο το πώς το εκφράζεις. Στα αγγλικά μπορείς να είσαι πιο ευθύς για να περάσεις ένα μήνυμα, ενώ τα ιταλικά είναι πολύ πιο συναισθηματικά.
Οι στίχοι από το πρώτο τραγούδι του “Miss Italia”, “Come Posso Raccontare”, χρησιμεύουν ως συναισθηματικός πρόλογος για το υπόλοιπο άλμπουμ. Οι στίχοι λένε ότι θα μπορούσες να τραγουδήσετε στα αγγλικά, αλλά τα όνειρά σας είναι ιταλικά. Και αναρωτιέμαι αν τα όνειρά μας καθορίζουν ποιοι πραγματικά είμαστε και ποιοι γινόμαστε μέσα από τις επιλογές και τις πράξεις μας;
Είναι δύσκολο να πεις αν τα όνειρά μας μας καθορίζουν, αλλά μπορούν να είναι ένας οδηγός για το τι επιδιώκουμε. Ωστόσο, το σημαντικό είναι το τι κάνουμε με τα όνειρα και τις φιλοδοξίες μας αντί για το τι ονειρευόμαστε.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο ιταλικό όνειρο που σκεφτόσασταν ως παιδί;
Σίγουρα πρέπει να έχει να κάνει με το ποδόσφαιρο. Ήμουν αρκετά τυχερός να ζήσω την Ιταλία να κερδίζει το παγκόσμιο κύπελλο και νομίζω ότι είναι δύσκολο να το ανταγωνιστείς αυτό. Θυμάμαι εκείνη τη νύχτα, εκείνο το καλοκαίρι και εκείνη τη χρονιά… Ήταν μαγικά. Υποθέτω ότι τώρα αυτό το όνειρο θα ήταν να ζήσω αυτή τη μαγεία με όλα μου τα παιδιά.
Ενώ άκουγα το τραγούδι “Casa Colorata” — τι τραγούδι — σκεφτόμουν αν θα μπορούσαμε να περιγράψουμε την αγάπη ως ένα πολύχρωμο σπίτι γεμάτο γέλια και λάθη.
Υπάρχει πολλή νοσταλγία σε αυτό το τραγούδι και μου αρέσει να βλέπω τι βγάζει ο καθένας από αυτό. Έχουμε αρχίσει να το παίζουμε στις συναυλίες και ο κόσμος φαίνεται να αντιδρά πραγματικά. Υπάρχει κάτι εκεί για όλους, όπως θα υπήρχε σε ένα σπίτι γεμάτο γέλια και δάκρυα.
Είπατε ότι θέλατε να φτιάξετε αυτό το άλμπουμ με τους δικούς σας όρους. Ποια είναι η διαδικασία που ακολουθήσατε για να μετατρέψετε αυτή την ιδέα σε ένα υπέροχο LP;
Ξεκινά με την ειλικρίνεια, να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου αλλά και με όλους όσοι συνεργάστηκαν σε αυτό το έργο. Καθένα από τα άλμπουμ μου είναι πολύ προσωπικό, αλλά ίσως αυτό λίγο περισσότερο, οπότε ήταν εύκολο να είμαι αυθεντικός σε όλη τη διάρκεια, αλλά νομίζω ότι ήταν επίσης εύκολο να ταυτιστούν οι άλλοι άνθρωποι που συνεργάστηκαν και αυτό αντικατοπτρίζεται σε όλα, από τη μουσική μέχρι την τέχνη.
Ζώντας τη ζωή σας “fra la gente”, όπως τραγουδάτε, ποια είναι τα μεγαλύτερα πολιτιστικά ήθη που έχετε συναντήσει και αν υπάρχει κάποιο που να έχετε ενσωματώσει στον ηθικό σας κώδικα;
Πρέπει να μαθαίνουμε ο ένας από τον άλλον, από τις διαφορές και τις ομοιότητές μας. Έχουμε ήδη μιλήσει για την Ιταλία, την Αγγλία και την Ελλάδα. Υπάρχουν τόσα πολλά που χωρίζουν αυτές τις τρεις κουλτούρες, αλλά πολύ περισσότερα που τις ενώνουν και νομίζω ότι το μεγαλύτερο πολιτιστικό ήθος είναι η ικανότητα του πολιτισμού να φέρνει κοντά αυτό που φαίνεται τόσο διαφορετικό. Έτσι εξελίσσεται και έτσι εξελισσόμαστε και εμείς.
Έχω αυτή την ερώτηση στο μυαλό μου από την τελευταία φορά που απόλαυσα πραγματικά το σόου σας στην Αθήνα. Τότε μας είπατε ότι σας αρέσουν πολύ οι πολιτικές συζητήσεις. Οι Έλληνες επίσης λατρεύουν να βυθίζονται σε πολιτικά θέματα! Κι εγώ επίσης! Είναι αυτό ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των μεσογειακών ανθρώπων, λόγω του θερμού μας ταμπεραμέντου;
Είναι δύσκολο να μην μιλάς για πολιτική αυτές τις μέρες. Ξέρω ότι όταν μεγάλωνα στο τραπέζι όταν ήμουν μικρός, μιλούσαμε για τα πάντα, είτε ήταν αθλητικά, πολιτική, σχολείο ή αγάπη. Είναι μέρος της καθημερινής μας ζωής και ως Μεσογειακοί έχουμε μια βαθιά αίσθηση κοινότητας, οπότε έρχεται φυσικά.
Παρατήρησα ότι οι περισσότεροι στίχοι στο “Miss Italia” είναι σε μέλλοντα χρόνο. Σας αρέσει να σκέφτεστε το μέλλον και να κάνετε σχέδια;
Όχι, μου αρέσει να ζω πολύ στο παρόν. Όλοι πρέπει να σκεφτόμαστε το μέλλον, αλλά είναι δύσκολο να κάνουμε σχέδια καθώς όλοι τα φτιάχνουμε στην πορεία.
